اسا س این روش در این است که یک مفتول (سیم)، که نوک آن تیز شده است از میان سوراخ مخروطی شکل یک ابزار از جنس ماده‌ای سخت کشیده می‌شود تا ضخامت آن را کلهش داده و همزمان به شکل پروفیل سوراخ درآورد.
پروسه کشش
معمولاً عملیات اولیه روی مواد خام ابتدا در دستگاه نورد مفتول انجام می‌گیرد. در حالی که در نورد نیروهای لازم جهت تغییر شکل از طریق غلتکهای نورد به قطعه منتقل می‌شوند، بایستی در کشش از طریق خود مفتول به محل اثر، یعنی مخروط کشش منتقل گردند. بر این اساس اندازه نیروی کشش ممکن به لحاظ استحکام ماده محدود است. این امر به خصوص در کشش سیمهای نازک آشکار است.
در حالی که مفتول از مخروط کشش عبور می‌کند، قطر آن تا اندازه قطر ناحیه استوتنه‌ای کاهش می‌یابد. هر چه شیب مخروط تندتر باشد، کاهش ضخامت بیشتر است و بدین ترتیب همزمان مقاومت در برابر تغییر شکل و نیروی به کار رفته افزایش می‌یابد. همانند نورد، در اثر اصطکاک به طرز مشابهی مخروط سیلان ایجاد می‌گردد. موقعی که مفتول از درون سوراخ کشیده می‌شود، به خصوص نواحی خارجی مواد توسط مخروط کشش نگه داشته می‌شوند در حالی که ناحیه مرکزی تقریباً بدون تغییر می‌ماند. در نتیجه نواحی مرزی به عقب جابه‌جا می‌شوند، در صورتی که در نورد در بالای هسته مرکزی، ماده به سمت جلو جابجا گردد.
ابزارهای کشش
بدون شک مهمترین ابزار در پروسه کشش حدیده کشش می‌باشد. این ” حدیده ” صفحه‌ای است از فولاد با کیفیت بالا، که در آن سوراخهایی به شکل یکسان ایجاد شده است و اندازه آنها از یک سوراخ به سوراخ دیگر بهطور یکنواخت کاهش می‌یابد. تغییر ضخامت در قسمت مخروط کشش صورت می‌گیرد، در حالی که در قسمت استوانه‌ای آن پروفیل کالیبره می‌گردد. در نوع اصلی، که در اکثر مواد به کار می‌رود چندین ردیف سوراخهای گرد با اندازه‌های مرحله‌ای جهت تولید مفتولهای گرد تعبیه شده است. همچنین از حدیده‌های مخصوص، که سوراخهای آنها می‌تواند به شکل مربع، مستطیل، مثلث و چاقویی باشد استفاده می‌شود. به علاوه می‌توان برای اشکال ویژه هم حدیده‌هایی ساخت. کیفیت مفتول به وضعیت حدیده کشش بستگی دارد. فقط وقتی سوراخهای کاملاً صاف باشند، با نگهداری آن آغاز می‌گردد. اگر حدیده بدون ملاحظه به درون یک جعبه همراه با ابزارهای سخت و نرم پرتاب شود ممکن است آسیبهای جدی به آن وارد گردد. وجود یک نگهدارنده جهت آویزان کردن حدیده همیشه مفید خواهد بود. اینکه حدیده کشش بایستی فقط در امر کشش مورد استفاده قرار گیرد کاملاً طبیعی است. در فواصل منظم بایستی ذرات باقیمانده موم از سوراخهای کشش پاک شوند. البته نبایستی با خراش دادن توسط اشیاء سخت و تیز موم چسبیده را پاک نمود، بلکه حدیده کشش با بنزین کاملاً شسته می‌شود. به هیچ وجه نبایستی آن را گرم کرد تا مثلاً موم آن بسوزد. جهت عملیات، حدیده کشش بین دو فک محافظت کننده از جنس مس یا یک فلز نرم دیگر درگیره بسته می‌شود. مفتول توسط یک انبر کشش، که طول آن mm 20 الی mm 30 است گرفته می‌شود. این انبر مخصوص طوری طراحی شده که نیروی زیادی را تحمل کند. طول اهرمها طوری است که بتوان گیره را با هر دو دست نگه داشت. دهانه تخت انبر دارای دندانه‌های تیزی است تا مفتول در اثر کشیدن با نیروی زیاد از آن خارج نشود. هر از گاهی بایستی باقیمانده‌های موم و ذرات به جا مانده فلزی که ما بین دندانه‌ها قرار گرفته‌اند را پاک نمود.